karamurselalp - Karamürsel Köyleri

KARAMURSEL AKÇAT

Akçat 1999 yılında belde olmuş ve aynı yıl belediye teşkilatı kurulmuştur. İlçe merkezine 19 kilometre uzaklıktadır. 16.000 dekarlık tarım arazisi olmasına rağmen bu arazinin sadece 150 dekarlık bölümünde sulu tarım yapılmaktadır. Önceleri tahıl ve orman ürünlerinden geçimini sağlayan Akçat üreticisi son yıllarda meyve üreticiliğine yönelerek tarım gelirlerini oldukça arttırmışlardır. 15.600 dekarlık geniş bir orman arazisi bulunan Akçat'ta zaman zaman odun üretimide yapılmaktadır.
Karamürsel'in en eski yerleşim yerlerinden biri olan bu belde, aynı adı alan ve Karamürsel Alp'in silah arkadaşlarından olduğu rivayet edilen Akça veya Akçat Baba tarafından kurulmuştur.
Geniş, verimli toprakları ve şifalı suların bulunması sebebiyle Bizans döneminde de kaplıca olarak kullanılmıştır. Akçat içme suyu bölgemizde bölgemizde ün kazanmıştır.
İslam ordularının İstanbul'u fethetmek üzere düzenledikleri seferler sırasında salgın hastalıklardan dolayı vefat eden bazı Müslüman askerlerin defnedildikleri rivayet edilen ve "Garipler Mezarlığı" adı verilen eski bir mezarlık bulunmaktadır.

KARAMÜRSEL AVCI ( MERDİGÖZ )

Avcı köyü, Karamürsel'in en eski yerleşim alanlarındandır. 105 haneye sahip Avcı köyüne 1965-1966 yıllarında su getirilmiş olup, 1969 yılında eski olan köy ilkokulu onarılmıştır. Aynı yıllarda etüd çalışmaları yapılan elektrik, 1973 yılında köye ulaştırılmıştır. Kanalizasyon ve su şebekesi bulunmaktadır.
Köyün 7.365 dekarlık tarım arazisinin 500 dekarı sulanabilmektedir. 8.850 dekarlık orman sahasına sahiptir. Geçmişte en başta gelen ürünü tütündü. Marmara bölgesinin en kaliteli tütünü burada yetiştirilmekteydi. Günümüzde tütün yok denecek kadar az yetiştirilmekte, bunun yanında buğday ve ayçiçeği ekimi yapılmaktadır. Meyve üretiminde ise üzüm ve şeftali bahçeleri hemen ilk sırayı alır. Merkez belde Yalakdere'nin komşusu olan Merdigöz'de hayvancılık ve arıcılık da yapılmaktadır. Köyde ilçe Tarım Müdürlüğünce hayvan ırkı ıslah çalışmaları sürdürülmektedir. Son yıllarda bal üretiminde artış sağlanmıştır.
Geleneksel hayatın öncelikle hüküm sürdüğü köyün, coğrafi konumu sebebiyle ekonomik gelişimi düşük olmakta, bu sebepten göçten en çok etkilenen köylerin başında gelmektedir

KARAMURSEL ÇAMDİBİ

İlçenin en eski yerleşim yerlerinden biri olan Çamdibi köyü ilçe merkezine 30 kilometre mesafededir ve çok geniş tarım arazisine sahiptir. 5.360 dekarlık orman arazisi ve 47.000 dekarlık tarım arazisi mevcuttur. Bu tarım arazisinin yalnızca 80 dekarlık bölümü sulanabilir olduğundan bölgede genellikle kuru tarım yapılmaktadır. Buna bağlı olarak köyde önemli ölçüde tahıl üretimi yapılmaktadır. Hayvancılıkta önemli yer tutmaktadır. Çamdibi köyü sınırları içinde gölet yapımına başlanmış olup, geniş bir alanda sulu tarıma geçilmesi öngörülmektedir

KARAMÜRSEL HAYRİYE

Karamürsel-İznik yolunun 14. Kilometresinde yer alan Hayriye köyünün 4.000 dekar tarım arazisi ve 1370 dekar orman alanı bulunmaktadır. Yetiştirilen ürünlerin başında sebze ve meyvenin yanında buğday ve ayçiçeği gelmektedir. Hayvancılıkta önemli bir yer tutmaktadır.
Bu köy, Osmanlı-Rus Savaşından ( Doksanüç Harbinden ) sonra Bosna-Hersek, Bihaç ve Mostar bölgelerinden gelen Boşnak göçmenlerce 1900'lü yıllarda kurulmuştur.

KARAMÜRSEL İHSANİYE

KARAMÜRSEL İNEBEYLİ

İlçe merkezine 15 kilometre mesafede bulunan İnebeyli köyünün, 8.540 dekar tarım arazisi ve 1.150 dekar orman arazisi mevcuttur. Tarım arazisinin 1.500 dekarlık bölümünde sulu tarım ; bilhassa karpuz ekimi, yaş meyve ve sebzecilik yapılmaktadır. Ayrıca ayçiçeği, buğday ve mısırda yetiştirilmektedir. Hayvancılık ve arıcılıkta önemli yer tutmaktadır. İnebeyli 1968'de şose yola, 1966'da suya, 1969'da elektriğe kavuşmuştur. 1997 yılında Eyüp Tepesi mevkiinde bulunan ve köyün adını taşıyan memba suyu köy merkezine getirilmiştir. İnebeyli köyünün Taşağıl mahallesi, neredeyse bir köy görünümünü alacak bir gelişme göstermiştir.

KARAMÜRSEL KIZDERBENT BELDESİ

Karamürsel-İznik yolu üzerinde, ilçeye 28 kilometre mesafede yer alır. Karamürsel'den sonra en eski belediye teşkilatına sahip olan Kızderbent'te 330 hane bulunmaktadır. 1972 yılında Belediye teşkilatı kurulan Kızderbent beldesi aynı zamanda ilçenin en eski yerleşim yerlerindendir. 16.830 dekarlık tarım arazisinin, suyu kısıtlı olmasından dolayı, yalnızca 210 dekarlık bölümünde sulu tarım yapılabilmektedir. Arazilerinin önemli bir bölümü mer'a olarak kullanılır. 800 dekarlık orman arazisi mevcuttur. Buğday, tütün, ayçiçeği ve mısır üreticiliğinin yanısıra büyük ve küçük baş hayvan yetiştiriciliğide yapılmaktadır. İpek Halıcılığı da halkın önemli gelir kaynaklarındandır.
1970 yılında elektriğe kavuşan Kızderbent'te 1971 senesinde su getirilmiş, aynı yıl köprü yapılmış ve yolu yeniden onarılmıştır. Bu yol 1973 de asfaltlanmıştır. 1987 Yılında da sağlık ocağı kurulmuştur.

KARAMÜRSEL SEMETLER

Semetler'e, Yalakdere beldesinin Valideköprü mahallesinden sapılarak 3 kilometre sonra varılır. İlçe merkezine uzaklığı 25 kilometredir. 60 Hanesi mevcuttur. 8.650 dekarlık geniş bir tarım arazisi üzerinde 1.300 dekarlık bölümünde sulu tarım yapılmaktadır. Ormanlık alanı ise 770 dekardır. Hayvancılık ve tahıl üretiminin ön planda olduğu bu köyde, son yıllarda sebze ve meyveciliğe de önem verilmeye başlanmıştır. Buğday, ayçiçeği ve karpuz başlıca üretimini oluşturur.
1960 yılında şose yol yapılan Semetler, 1973 yılında elektriğe kavuşmuş, 1985'de Fevziye köyü ile birlikte içme suyu hattı oluşturarak halkın içme suyunu temin etmiştir

KARAMÜRSEL TAHTALI

İlçenin en uzak ve küçük köylerindendir. Karamürsel'in merkezine 42 kilometre mesafededir. Halkın başlıca geçim kaynağı hayvancılıktır. Köyde 4.000 dekar pek verimli olmayan tarım arazisi ve 5.440 dekarlık geniş bir orman alanı mevcuttur. Bir orman köyü olan Tahtalı'da odunculuk yanında, kuru tarım yapılır ve buğday, yulaf ve ayçiçeği ekilir.
Köyün "Gürgenlik" denilen nefis bir mesire yeri mevcuttur. Tahtalı 1971 yılında yola 1974 yılında elektriğe sahip olmuştur.

KARAMÜRSEL FULACIK

Cumhuriyetten önceki adı FUĞLACIK olan Fulacık Köyü Kocaeli ili Karamürsel ilçesine bağlıdır. Merkez ilçeye uzaklığı 34 km.dir. Hane sayısı 117 olan köyün 2000 yılı sayımına göre 356 nüfusu vardır. Geçmiş tarihlerde 2 şehid vermiştir.

Köyün ilk kurucularından Osmanlı Dönemi (1299-1920) 'nde Konyanın Karaman yöresinden (1601-1612 ) gelen Hıristiyan Ortodoks mezhabine mensup olan "Gagauz" yani Kara Oğuz Türkleri tarafından Fuğlacık (Yasemincik) adıyla kurulmuştur.

İlk yerleşimcilerden 10 ailenin İslam Dinini kabul etmeleri sonucunda anlaşamayarak XVII. yüzyılın ortasında merkez ilçeye göç etmişlerdir.

Araştırmacı A.İ.Manof'a göre Gagauz'ların Yunanca bilmeyip, Osmanlı Türkçesini konuştuklarını, Türk olmalarına rağmen Hıristiyan Ortodok mezhebine mensup olduklarını, Lozan Barış Antlaşması (24.07.1923) ile Rumeli'deki Müslümanlar ve Türkiye'deki Ortodoksların değişimi ile ilgili Mübadele (Nüfus Değişimi) kararının alınması ile buradakiler gönderilmiştir.

Kurtuluş Savaşı (1919-1923)'den sonra Fulacık'tan boşaltılan köye, mübadele göçmeni olmayan Bulgaristan'ın Aydos merkezine bağlı Almadere, Çepence, Kiremitli, Kokarçeşme gibi Türk köylerinden gelen Türk'lerden Mehmet Can ve Hasan Ağa adlı kişilerin önderliğinde 1928'de iskan edildiler.

8000 dekar tarım ve 900 dekar orman arazisi olan köyün halkının büyük çoğunluğu ekonomik gerekçelerle çeşitli tarihlerde köylerinden ayrılarak başta Orhangazi olmak üzere Karamürsel, Altınova ilçelerine ve Yalova il merkezine göç etmişlerdir.

Fulacık, Karamürsel ilçesinin dağ köylerinden olup arazisi dalgalı konumdadır. Bu nedenle kuru tarım olarak buğday, arpa, yulaf, mısır ve ayçiçeği ekilişi yapılmaktadır. 300 dekarlık sulu tarıma elverişli olan yerlere aile içi sebze ve meyve ekilişi yapılmaktadır.

Geçim kaynakları tarım ve hayvancılıktır. Meraların geniş yer tutması, hayvancılığın gelişmesine katkı sağlamakta olup, süt ürünleri ile köyün ekonomik hayatına olumlu tesirler kazandırmaktadır.

1965 yılında yolu yapılmıştır. 1969 yılında da Kadriye Köyü ile yol bağlantısı sağlayan ikinci şose yoluna kavuşmuştur. 1971 yılında Çamdibi Köyü ile birlikte içme suyuna kavuşan Fulacık Köyü, 1973-1974 yıllarında elektriğe de kavuşmuştur.

Fulacık Köyü gerekli sosyal gelişmeyi sağlayamadığından ve geliri düşük olduğundan, geri kalmış tipik bir Anadolu Köyü görünümü vermektedir. Geleneksel hayatı dışa kapalıdır. Gelir düşüklüğü sebebi ile çokça göç yaşayan köylerden biridir. Son yıllarda köye ipek halı dokumacılığı için tezgahların girmesi olumlu bir etki yapmıştır. Bu nedenle genç kızlar aile bütçelerine katkı sağlayacak gelir elde etmeye başlamışlardır. Mahalli yaşantılarında örf, adet ve geleneklerinin yaşatılmasında önemle titizlik gösterilmektedir.

...Karamürsel 2010 ...